Woody Allen filmlerini pek sevmem sevemem. Sanırım adama daha özel hayatından kılım :)) Bilmeyenler için küçük bir dedikodu yapalım. Woddy Allen Mia Farrow ile birlikteyken bir evlatlık alırlar. Beslerler büyütürler ve üvey kızı Soon Yi Previn ile birlikte olduklarını açıklarlar. Mia ile tabiki herşey o anda biter. Sonra üvey kızı ile evlenir böyle sapkın bir aile yaşantısıdır yani ondaki kafa.
Herneyse filme gelince Woody Allen filmi değilmiş gibi izlemeyi tercih ettim. Film Paris'in muhteşem görüntüleri ile başlıyor ve film boyunca her sokağına, her yerine neredeyse sizi aşık ediyor. Tam bir Paris filmi.
Konu olarak adamın hayal dünyası gibi işlenmiş olsa bile her gece gelip geçmişe götüren arabanın aslında gerçek olduğunu filmin sonunda görüyorsunuz.
Adamın nişanlısı ile ilgili kopuk ilişkileri film boyunca sinir ediyor. Evlilik hazırlıkları yaparken kızın bu kadar bencilce ben gelmem, ben bunu istiyorum, buna yetişcez gibi tavırları ahaaa adam tabiki başka kadına kayar dedirtiyor. Zaten bizde öyle diyelim diye bugüne kadar gelen ilişkiyi bir anda kötü göstermeye başlıyor.
Bambaşka bir dünya ve bambaşka konu ile dikkatimi çeksede film boyunca gerçekten sıkıldım. Uzattıkça bazı detayları uzatmışlarda uzatmışlar.
Gil karakteri kitabı için Pariste. Orda yaşamak ve yazar olmak istiyor. Nişanlı desteklemiyor. Antikacı dükkanı olan bir karakteri anlatıyor kitabında. Sonra bir antikacı dükkanı olan kadınla tanışıyor. Herşey Adriana karakterinin üstüne gitsede filmde sağ gösterip sol vuruyorlar. Aslında iki sahnede geçen olayı dikkatsiz izleyenler için kaçırabilincek bir detay. Sonu noldu ne alaka dedirtebilir.
Filmde bir çıkış bekledim. O çıkışta sanırım son 10 dk içinde oldu bitti. Eeee bu muydu yani dedim.
O 10 dk. belki 5 dk bile gelmiyor insan için. Güzel bir şey yakalanmış ama yavan bir tadı vardı filmin benim için. Paris görüntüleri kusursuzdu, konu muhteşem yakalanmış ama işleniş ile kendini bitiren filmlerdendi benim için.
sinemalar.com : 6.1
imdb : 8.0
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder